تكنولوژي سمعك و محدوديت هاي آن

همانطور كه در فصل 13 به تفصيل بيان شد، فعاليت OHCها منجر اينجا را كليك كنيد به توليد اعوجاج مي شود كه مي تواند در مجراي گوش بعنوان انتقالات اوتوآكوستيك (Otoacoustic) يا صوتي–شنوايي (OAE) ثبت گردد.يادآوري اين موضوع ها حائز اهميت است كه OAEها در تمام بازه هاي ديناميك (پويا) ي شنوايي حضور دارند،اما در سطوح محرك بزرگتر از SPL dB 50، جابجايي مكانيكي غشاي پايه پاسخ OAE را در خود فرو مي برد (از بين مي برد).بنابراين در نظر گرفتن OAE ها بعنوان نماد عملكردي تنها براي سيگنال هاي  با سطح نسبتاً پايين يعني كمتر از 30 تا SPL dB50 جالب توجه مي باشد.ارتعاشات تقويت شده توسط IHC ها بطور منفعل (غيرفعال) تشخيص داده مي شوند و تخليه آنها باعث رهاسازي نوروترنسيمتر گلوتاميك در فضاي سيناسپي براي تخليه عصب شنوايي مي گردد.كاهش موقتي يا دائمي شنوايي ممكن است بعلت يك شكست در ظرفيت عملكردي هركدام از اين سيستم ها و يا تركيبي از بعضي از آنها و يا همه آنها باشد.يك توضيح كامل از فرآيندهاي آسيب شناختي فيزيولوژيكي كه كاهش شنوايي موقتي يا دائمي را شرح مي دهد بطور فعال در بسياري از آزمايشگاه ها بررسي شده است. بنابراين دانشمندان بعضي از اين موارد را مي شناسند. تروماي صوتي Acoustic Trauma)) هنگاميكه صداي ورودي داراي قدرت كافي جهت بيرون راندن اندام كورتي از غشاي قاعده اي باشد، اتفاق مي افتد. مكانيزم اين عمل، مكانيكي بوده و آسيب وارده دائمي و تغييرناپذير مي باشد. مايعات با هم مخلوط شده و OHCها و IHCها و همچنين سلول هاي پشتيبان از بين رفته و توسط بافت پيوندي جاي زخم جايگزين مي شوند. (Bohne & Rabbitt, 1983)صداهاي بين 90 و dBA 140، براساس سطح و مدت مواجهه داراي پتانسيل توليد PTSها هستند. سلول هاي بسيار حساس به آسيب داخلي گوش كه PTS هاي قابل توجهي هم دارند،OHCها و IHCها هستند. آسيب مارپيچ پايه معمولاً شامل حذف كامل OHCها و IHCها در مناطق مشخص و محدودي مي باشد (Bohne & Clark, 1982) در مارپيچ رأسي كاهش چشمگير OHCها رايج است اما تعداد اندكي از IHCها حتي در مواجهه به مدت طولاني آسيب مي بينند. شكل 5-18 يك فتوميكروگراف از يك اندام كورتي سالم و يك اندام كورتي با يك « شكست » گسسته در تمام سلول هاي حسي و پشتيبان مي باشد. شكل 5-18 يك « تصوير هوايي » از اندام كورتي است.رشته هاي تيره رنگ، رشته هاي عصبي ميلين دار هستند.يك رديف از IHCها و سه رديف از OHC ها و همچنين سلول هاي ستوني داخلي و خارجي قابل تشخيص مي باشند. شكل A5 -18 يك اندام كورتي طبيعي و شكل B 5-18 گوشي را نشان مي دهد كه در معرض يك سروصدايي قرار گرفته كه يك PTS ايجاد شده است. دقت كنيد كه تخريب IHC ها،OHC ها و سلول هاي ستوني داخلي و خارجي در يك منطقه بسيار محدودي ايجاد شده و توسط يك لايه نازك از بافت اپتيليومي سنگفرشي جايگزين مي شوند.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%aa%db%8c%da%a9%d9%86/

درحوزه مشاوره غيرحرفه اي، دوتمايز خريد سمعك زيمنس مي تواند ايجادشود: مشاوره غيرحرفه اي مي تواند شكلي ازمشاوره اطلاعاتي يامشاوره سازگاري فردي باشد. مثال هايي ازمشاوره اطلاعاتي پيش ازاين ارائه شد (يعني عمل توضيح يابيان اطلاعات براي بيماران ياخانواده ها). مشاوره اطلاعاتي حائزاهميت است اما اغلب به طورضعيف انجام مي شود؛ به طوركلي شواهدي نشان مي دهند كه بيماران تنها حدود 50% ازچيزهايي كه آزمايشگربه آنهامي گويد رامتوجه مي شوند وتنها 50% اين اطلاعات رابه يادمي آورند. به عبارت ديگر، اگرمانسبت به اين خطرآگاه نباشيم، تنها 25% ازمشاوره اطلاعاتي ماممكن است موثرباشد و75%بقيه به هدرمي رود. هنگام انتقال اطلاعات، اديولوژيست بايدنسبت به آمادگي بيماربراي يادگيري خيلي حساس باشد. مابايد به يادآوريم كه افرادهنگام آشفتگي ياضربه روحي زياد ياد نمي گيرند يا نمي فهمند، وبنابراين زماني كه بيماربراي مراجعه بعدي تلاش مي كند كه اطلاعات نقل شده رابه يادآورد وبفهمد، مانيازداريم كه كپي اطلاعات را با جزوات، ويدئوها و... فراهم كنيم.تمركزاين فصل روي مشاوره سازگاري فردي مي باشد. بيماران بايد درطول روندجستجو براي دريافت كمك شنوايي چه مراحلي راانجام دهند؟ وچطورما مي توانيم دراين پروسه به آنهاكمك كنيم؟عكس العمل هاي عاطفي ورواني بيمارنسبت به كم شنوايي چيست؟ وماچطورمي توانيم درسازگارشدن نسبت به اين عكس العمل هابه بيماران كمك كنيم؟ (Hint: مدل مشاوره "help patients help themselves" رابررسي مي كنيم). چون بيماران تنها نيستند، بنابراين مادراين فصل به چگونگي تاثيركم شنوايي بيماران روي روابط شان باهمسرشان واعضاي جامعه نيزتوجه مي كنيم.Update: بامعرفي دكتراي اديولوژي، تقريبا همه فارغ التحصيلان برنامه هاي آموزشي اكنون يك دوره مشاوره رامي گذرانند يااينكه به طورفعال، آموزش مشاوره رادردوره هاي آموزشي ديگر به اتمام مي رسانند. دانشجويان براي حمايت ازبيماران درطول پروسه جستجوي كمك آماده مي شوند، واين روند دربخش بعد توصيف مي شود.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%b2%db%8c%d9%85%d9%86%d8%b3-

اين وسيله همچنين مي¬تواند طيف گفتاري اين لينك وسيعي را شكل دهد، اين بدان معناست كه براي يك بلندي صداي مشخص تعيين گفتار بلندتر نسبت به بسامد يكنواخت كه در يك شنوايي¬سنج موجود است امكان-پذيرتر است. Christensen, Lee و Humes (1994) نشان دادند كه براي افراد با اختلال شنوايي امتيازات گفتاري بدست آمده با بسامد بالا تاكيد بر فيلتر تنظيم شده براي تجويز NAL-RP مي¬باشد. بدين ترتيب كه براي چنين افرادي ميزان NAL-RP نسبت به آنهايي كه از چنين فيلتري استفاده نمي-نمايند متفاوت است. Pettersson (1987) به نتايج مشابهي براي يك گروه 50 نفري از كودكان كه داراي نگاره¬هاي شنوايي يكنواختي مي¬باشند دست يافتند. حتي حداكثر امتياز ممكن با يك بسامد يكنواخت در طول آزمايش مشاهده نشده بود. امتيازات مربوط به تعيين سطح گفتاري متشكل از يك تركيب تصادفي ذاتي است. چنانچه امتياز واقعي (مانند بر مبناي تعداد بسيار زيادي از بخش¬ها) معادل 50 درصد باشد، امتياز مربوط به 50 بخش براي نمونه بيش از 61 و يا كمتر از 39 در سطح 5 درصد خواهد بود كه با توجه به موقعيت¬هاي مختلف، متفاوت خواهد بود. همان طور كه تعداد آزمون¬هاي مورد استفاده كاهش مي¬يابد پراكندگي امتيازات آزمون نيز گسترش مي¬يابد. امتيازات گفتاري همچنين با سطحي كه در آن ارائه مي¬شوند در ارتباطند. تنها روش براي اينكه مطمئن باشيم آزمون در سطحي با بيشترين امتيازات ممكن انجام پذيرفته است، آزمون¬هاي چند سطحي مي¬باشد. محدوديت¬هاي زماني اجراي چنين آزموني را با تعداد زيادي از بخش¬ها در هر سطح ناممكن مي¬سازد. اعتبار اين آزمون¬ها مي¬تواند بواسطه ارزيابي¬هاي متعدد، طراحي نتايج و تست¬هاي هوش ارزيابي گردد. علي¬رغم اين، در برخي شرايط عدم قطعيت در حداكثر امتيازات همچنان باقي مي¬ماند. هر دو مشكل فوق¬الذكر مي¬توانند بطور بالقوه از طريق انجام آزمون¬هاي مدت¬دار و بررسي يك سيستم تقويت كننده كه متناسب با واكنش بيمار است. برطرف گردند. يك مشكل بسيار اساسي تفكيك امتيازات كسب شده ميان كاربران سمعك و افرادي كه از آن استفاده نمي¬كنند مي¬باشد. برخي افراد بواسطه روش¬هاي ديگر از استفاده از سمعك چشم¬پوشي مي¬كنند كه از آن جمله مي¬توان به لب¬خواني اشاره نمود. لب¬خواني نيز يكي از روش¬هايي است كه كمك به درك صداهاي اطراف و در نتيجه كاهش استرس، فشار و ناامني افرادي كه مشكل شنوايي دارند مي¬نمايد. اين افراد از طريق شمارش تعداد هجاها طي يك روش ساده كلمات را درك مي¬نمايند. بطور كلي در تست¬هاي گفتارسنجي امتيازات بر مبناي نوع مواد گفتار تعيين خواهند شد. افزايش در قالبيت فهم ايجاد شده توسط سمعك¬ها به ميزان زيادي با سطوح گفتار و صدا مرتبط مي¬باشد.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

اشكال عمده همه ي كراس ها آن است كه حتما بايستي يك ارتباط بين اين لينك دو طرف سر برقرار گردد.يك كابل(سيم)مي تواند پشت سر فرد را دور بزند يا در طول دسته (فريم) عينك تعبيه مي شود.اما بطور جايگزين،يك ارتباط بي سيم(وايرلس)،مي تواند سيگنال ها را از يك سمعك به ديگري انتقال مي دهد.سيم ها وكابل ها يك عامل رنج آور هستند واز نظر زيبا شناختي نيز،جذاب نيستند. همچنين عينك ها نيز گاهي اوقات غير جذاب هستند واز نظر منطقي هنگامي كه تعميرات براي هر كدام از عينك ها يا سمعك هارخ مي دهد، مشكل ساز مي شوند.اين اشكالات قابل توجه به وزنه اي سنگين(عاملي قوي) در برابر فوايد آن تبديل شده است.اگر ارتباط بين دو طرف سر بوسيله ي انتقال (ارتباط) وايرلس برقرار شود،مشكلات سمعك كراس،حداقل خواهد شد. 16.1.1  سمعك هاي كراس سادهملاحظات اصولي(پايه اي)شكل 16.1 ساده ترين شكل سمعك كراس را نشان مي دهد.ميكروفون بر روي گوش دچار افت شنوايي قرار مي گيرد،خروجي را به تقويت كننده و رسيور(بلندگو)كه در طرف ديگر سر(گوش مقابل)قرار دارد،مي دهد.
 شكل16.1نمودار بلوكي سيستم سمعك كراس، كه از نماي بالاي سر،مشاهد مي شود.
سمعك هاي كراس: ضرورياتدر افراد مبتلا به كم شنوايي يكطرفه: يك سمعك كراس به طور انتخابي صدا را از يك طرف سر به طرف مقابل تقويت مي كند(كورتويس وهمكاران1988 ;اريكسون و همكاران1988) فيتينگ كراس نبايد صدا را تقويت كند واگر تقويت صورت گيرد،معايب و اشكالات محتمل تر هستند كه بر فوايد آن برتري يابند.
ميكروفون جداشده مربوط به   Satellite Microphone(ميكروفون ماهواره اي) است.هر سيگنالي كه به گوش ضعيف تر مي رسد،تقويت خواهد شد و در گوش بهتر شنيده مي شود.رسيور با استفاده از قالب غيرانسدادي به گوش متصل مي شود.بنابرين صدايي كه تقويت نشده است،مي تواند مستقيما به گوش بهتر برسد.ميرايي(تضعيف) بوسيله ي قالب گوش فراهم(ارائه)شده است،با اندازه هاي متفاوت ونت (Vent) ،شامل قالب هاي غيرانسدادي و شل ها است، همانطور كه در شكل5.11نشان داده شده است.فايده اصلي اين چيدمان(آرايش) آن است كه صداها مي تواند شنيده شود در گوش باقابليت باقيمانده شنوايي بهتر بدون توجه به اين كه صدا از كدام طرف مي آيد. سردر مقابل صداهاي فركانس بالا به عنوان صداگير يا اغتشاش گر(Baffle)عمل مي كند، 

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

نگراني در رابطه با پتانسيل خطر براي تفريح كليك كنيد و سرگرمي نيز در طول همين دوره افزايش يافت،كه بدون شك از افزايش محبوبيت موسيقي راك و كنسرت هاي راك،و پيشرفت در دستگاه هاي استريوي شخصي و MP3 پليرها (Clark,1991b;Fligor&Cox2004) و نياز براي درك رابطه مشاركت سروصداي تفريحي،سروصداي شغلي و ضعف شنوايي (پيرگوشي) در كاهش شنوايي كلي تجربه شده بوسيله شخصي كه همچنان در محيط پرسروصدا كار و تفريح مي كند همانطوريكه بر سن او نيز افزوده مي شود(Axelsson,1996) متأثر بود.
تغييرات موقتي آستانه :شبيه ديگر سيستم هاي بدن انسان ،گوش مي تواند خسته و فرسوده شود اگر كه متحمل كار بسيار سخت و طولاني شود.دانستن اين موضوع جالب است كه حتي گوش كردن پيوسته ي صداهاي با سطوح نسبتاً پايين مي تواند باعث كاهش اندكي در توانايي شنوايي فرد شود.حتي اگر صداي معلم شما در حدود dB70 تا dB 75 (سطح فشار صوت يا SPL) در يك كلاس معمولي باشد،مي تواند موجب كاهش اندكي در شنوايي بعد از يك ساعت درس گردد.وقتي كه صدا از بين مي رود (قطع مي شود)خوشبختانه گوش مي تواند بطوركامل و معمولاً ظرف چند ساعت بازسازي شود.بخاطر اينكه گوش به راحتي توسط مواجهه با سطوح متوسط هم خسته مي شود،شايد گفتن اين موضوع مناسب باشد كه اغلب ما بخشي از روز را با كاهش اندكي در شنوايي طي مي كنيم حتي اگر به نظر كم اهميت بيايد.اصطلاح تغييرات آستانه(Threshold Shifts)  براي شرح يك تغيير در حساسيت شنوايي و معمولاً براي شنوايي ضعيف تر بكار برده مي شود و در واحد دسي بل اندازه گيري مي گردد.بدليل اينكه شنوايي دانشجويان در مثال ، ظرف چند ساعت بطور كامل بازسازي مي شود،اين تغيير مي بايست يك تغيير آستانه موقتي (TTS) ناميده شود.قرارگيري در معرض سطوح بالاتر صدا موجب TTS هاي حادتر و شديدتر مي شود و اگر تغيير به اندازه كافي،بزرگ باشد شما قادر به تشخيص آن خواهيد بود.اغلب شما چنين تجربه اي را كه در ادامه مي آيد با خود داشته ايد : شما در يك بزرگراه پرسروصدا در يك ترافيك شلوغ و بعد از يك روز پرمشغله در حال گوش دادن به راديو با صداي نسبتاً بلند اما دلنشين به سمت خانه حركت مي كنيد.ماشين را در پاركينگ گذاشته و يك شب آرام و آرامش بخشي را در بستر استراحت مي كنيد.صبح روز بعد،شما ماشين را روشن كرده و راديو با صداي بلند روشن شده و شما يكه مي خوريد با وجود اينكه راديو در همان سطح ولومي است كه ديشب به خانه مي آمديد.چرا آن صدا در صبح بسيار بلندتر بود؟ حتي اگر به آن توجه نكرده باشيد،شما يك TTS را هنگام رانندگي به طرف خانه تجربه كرده ايد و به احتمال بيشر توجه نكرديد كه شما صداي راديو را مرتباً در طول سفر براي حفظ بلندي صدا در يك سطح ثابت،افزايش داده ايد.گوش خسته ي شما،صداي بلند راديو را به راحتي در عصر هنگام مي شنود،اما گوش استراحت كرده،صدا را بسيار زياد تلقي (درك) مي كند 

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%d8%b3%d8%aa%d8%a7%d8%b1%da%a9%db%8c/

يكي از برجسته ترين جنبه هاي زير و بمي نسبي، اين لينك تشخيص جهت تغييرات (رو به بالا يا رو به پايين) از يك نت به نت بعدي است كه با نام counter شناخته شده است. بيشتر افراد در رمزگذاري توالي هاي جديد نت ها، عملكرد خوبي دارند. شواهد اخير نشان دادند كه جهت تغييرات زير و بمي مي تواند در جنبه هاي ديگر مانند بلندي نيز نقش داشته باشد.برخلاف جهت تغييرات زي و بمي، افراد در تشخيص زير و بمي دقيق فواصل نت ها در لحن هاي ناآشنا، دقت كمتري دارند. اگر شنوندگان به لحن جديدي گوش دهند، قادر نيستند فواصل بين نت ها را تششخيص دهند، بخصوص اگر آموزش موسيقي نديده باشند. بنابراين تمايز و تفاوت زيادي بين تشخيص جهت تغييرات زير و بمي و تشخيص فاصله ي زير و بمي نسبي وجود دارد.تشخيص فاصله زير و بمي نسبي، دشوارتر است زيرا به اطلاعات بيشتري نياز دارد. آستانه ي تميز براي فواصل زير و بمي تون ها ، توسط ارائه جفتي تون ها اندازه گيري مي شود. به طوري كه فواصل بين نت ها از يك جفت به جفت ديگر متفاوت است. وظيفه شنونده تشخيص فاصله ي بين جفت تون ها است. با اين روش آستانه ي تميز فواصل بدست مي آيد.فواصل و جهت تغيرات زير وبمي، توسط مكانيسم هاي عصبي جداگانه اي منتقل مي شوند. گزارشات مختلفي وجود دارند كه آسيب هاي مغزي به درك فواصل زير وبمي آسيب مي رسانند بدون اينكه بر درك جهت تغييرات زير وبمي اثر كنند. تفكيك آناتوميكي اين دو مسير مي تواند به دليل مكانيسم هاي جداگانه ي درك اين دو پديده باشد.بازنمايي فواصل نت ها، بيشتر در منطقه ي گيجگاهي چپ است. مطالعات تصويربرداري عملكردي نشان مي دهد كه تغييرات زير وبمي به نظر مي رسد كري تون باشد و اختلال موسيقي مادرزادي ناميده مي شود. در اين اختلال، آستانه ي تشخيص جهت تغيير زير وبمي افزايش مي يابد. تصويربرداري ها تفاوت واضحي را در مغز اين افراد نسبت به افراد طبيعي نيافتند.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

مدل درك موسيقي دراين مبحث به مدل درك اين لينك موسيقي كه توسط كولچ و سيبل در سال 2005 مططرح شده است، مي پردازيم. در اين مدل درك موسيقي توسط بخش هاي مختلفي انجام مي پذيرد. در زير خلاصه اي از عملكرد اين بخش ها ارايه مي شود. درك موسيقي با رمزگشايي اطلاعات اكوستيكي شروع مي شود. اطلاعات اكوستيكي در حلزون به پيام عصبي تبديل مي شود و به ساقه ي مغز منتقل مي شود. در ساقه مغز ويژگي هايي مانند زير و بلندي، تمبر، بلندي، و تفاوت هاي بين دو گوشي رمزگشايي مي شود.هسته ي حلزوني پشتي اطلاعاتي را مستقيما به تشكيلات مشبك مي فرستد. به همين دليل اصوات بلند با شروع ناگهاني، منجر به رفلكس استارتل (يكه خوردن) مي شود. اين مسير عصبي ممكن است در انگيزه و علاقه ي ما براي حركات بدني متناسب با ريتم موسيقي نقش داشته باشد. پس از آن اطلاعات از تالاموس به قشر شنوايي مي رسد. البته مجموعه اي از اطلاعات از تالاموس به آميگدال و قشر medial orbitofrontal مي رود.مسير شنوايي شامل مسير پايين به بالا و مسير بالا به پايين است. بطور مثال هسته هاي پشتي كوليكولوس تحتاني بيشتر اطلاعات نزولي را از ساير مناطق قشر شنوايي دريافت مي كنند. اطلاعات ABR و FFR نشان مي دهد رمزگذاري زير و بمي در ساقه ي مغز شنوايي رخ مي دهد. آموزش موسيقي در رمزگذاري ويژگي هاي اكوستيكي نقش موثري دارد كه در پتانسيل هاي شنوايي ساقه مغز (ABR و FFR) بازنمايي پيدا مي كند.اطلاعات شنيداري از تالاموس (جسم زانويي داخلي) به قشر شنوايي اوليه (برودمن41) و سپس به قشر شنوايي ثانويه (نواحي برودمن42 و 52) مي روند. اين مناطق تحليل ويژگي هاي اكوستيكي را دقيق تر و با جزييات بيشتر و اختصاصي تر انجام مي دهند. مطالعات نشان دادند افرادي كه داراي آسيب دو طرفه در قشر شنوايي اوليه هستند، آستانه ي هنجار كشف تون ها و افزايش آستانه ي تميز زير و بمي و اشكال در درك جهت تغيير زير و بمي دو تون دارند.وجود آسيب در قشر شنوايي اوليه راست باعث كاهش توانايي تشخيص زير و بمي در انسان و حيوانات مي شود. نورون هاي بخش قدامي قشر شنوايي اوليه به بسامد پايه پاسخ مي دهند. پاسخ در قشر شنوايي اوليه وايسته به درك بسامد پايه است.مكانيسم هاي مختلفي در درك زير و بمي حداقل در سه سطح حلزون در سه سطح حلزون، ساقه مغز و قشر شنوايي اوليه نقش دارند. البته در اين بين نقش قشر شنوايي اوليه پررنگ تر است. قشر شنوايي اوليه، اطلاعات اكوستيكي را براي درك و پردازش آگاهانه آماده مي كند. تحليل ويژگي هاي اكوستيكي در قشر شنوايي اوليه توسط پتانسيل هاي ميان رس شنوايي (MLR) قابل ثبت و بررسي است.بعد از استخراج ويژگي هاي اكوستيكي، اطلاعات شنيداري وارد حافظه حسي شنيداري شده و شيء شنيداري بازنمايي مي شود. در ميان پتانسيل هاي برانگيخته، MMN با زمان تاخير 200 ـ 100 ميلي ثانيه عملكرد اين حافظه را نشان مي دهد. اين حافظه ورودي خود را از مناطق قشر شنوايي اوليه، مناطق كمربندي قشر شنوايي و قشر پيشاني دريافت مي كند. عملكرد حافظه ي حسي در درك موسيقي ضروري است. آموزش موسيقي بلند مدت در تميز زبر و بمي، دقت زماني ئ درك ارتباط زماني تون ها نقش دارد. صفحه ي گيجگاهي به دليل نقش برجسته اش در پردازش فواصل زير و بمي و توالي اصوات ، نقش مهمي در تحليل صحنه شنوايي و تشكيل شيء شنيداري دارد.

منبع:

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%db%8c%d9%88%d9%86%db%8c%d8%aa%d8%b1%d9%88%d9%86/

پيشنهاد به فرد براي اينكه ياد بگيرد با اين وضعيت اين لينك زندگي كند، ايده خوبي نيست. اين روش ممكن است درواقع اثر وزوز را تشديد كند. براي مثال برخي افراد ممكن است به دليل شكايات شان احساس گناه كنند يا ازاين كه نمي توانند هيچ كاري انجام دهند احساس عصبانيت كنند.مداخلات مختلفي شامل درمان هاي پزشكي وجراحي ممكن است علائم وزوز راكاهش دهند. درمان هاي دارويي به عنوان درمان ممكن براي وزوز پيشنهاد شده است اما اطلاعاتي درمورد كارايي اندك ياعدم كارايي اين قبيل روش ها يافت شده است. بااين حال، ممكن است كاهش ياحذف مصرف برخي داروها ازقبيل آسپيرين يا داروهاي ضدالتهاب درصورت امكان، براي تسكين وزوز پيشنهاد شود. استفاده ازداروهاي آرام بخش براي تسكين اضطراب واسترس وهم چنين داروهاي ضدافسردگي براي تسكين افسردگي واختلالات خواب نيز مفيداست. با اين حال، درمان هايي ازقبيل استفاده از ginkgo biloba وطب سوزني براي تسكين وزوز، موثرنيست. درمان هاي جراحي اتواسكلروز وموارد شديد بيماري منير مي تواند سودمند باشد. علاوه براين، كاهش مصرف كافئين ونمك در رژيم غذايي نيز مي تواند مفيد باشد. سايرگزينه ها براي مديريت وزوز به روش هاي پروتزي، مشاوره يا تركيبي ازاين دو متكي مي باشد. Folmer و Carroll پيشنهاد كردند كه هدف ازدرمان، حذف وزوز نيست بلكه به وجود آوردن اين امكان براي افراد مي باشد كه "به وزوزشان توجه كمتري كنند".  سمعك ها، توليدكننده هاي نويز وسايرماسكرها ساليان بسياري براي درمان وزوز استفاده شده اند. هدف ازاين گونه درمان ها، كاربرد يك صداي خارجي به منظوركاهش آگاهي نسبت به وزوز مي باشد. برخي بيماران باگوش دادن به موزيك زمينه وصداهاي محيطي مثل صداي آب جاري، وزوزشان كاهش يافت. استفاده ازسمعك براي بزرگسالان باكم شنوايي حسي عصبي ممكن است پوشش كافي براي كاهش تاثير وزوز را فراهم كند. براي سايرافراد داراي وزوز يك وسيله پوشش ear-level يا وسيله اي كه پوشش وتقويت راتركيب مي كند، ممكن است سودمند باشد. استفاده از CIs نيزبراي اكثرافراد منجر به كاهش شدت وزوز مي شود. علاوه براين، بسياري ازافرادي كه ازوزوز رنج مي برند، كاهش موقتي وزوز ياحذف وزوز (يعني مهار باقيمانده) رابعد از پايان استفاده از masker يا CI گزارش مي كنند. يك سودمندي ثانويه كه توسط اين بيماران گزارش شده، اين است كه آنها با استفاده از سمعك يا ماسكر احساس افزايش كنترل روي وزوزشان را دارند.

اگرچه اين بررسي ها به منظور تشخيص كليك بهتركاربرد كلينيكي VEMP ادامه مي يابند، اما آنچه

مشخص است اين است كه اين آزمون نشان دهنده يك ارزيابي مستقل لابيرنت وستيبولاربه

طورمجزا نسبت به آزمون كالريك مي باشد. آن هم چنين به عنوان تست روتين باليني براي ارزيابي

بخش تحتاني بخش وستيبولارعصب 8 به كار مي رود. خواننده علاقمند به منابع موجود دراين مورد

ارجاع داده مي شود.  

ارزيابي كنترل وضعيت

 همه بيماراني كه براي بررسي درگيري مسيرهاي vestibulo-ocular محيطي يامركزي

موردارزيابي آزمايشگاهي قرارگرفته اند، نيازمند برخي ارزيابي هاي كنترل وضعيت نيزهستند.

بااين حال، برخلاف تست هاي ENG وصندلي چرخان، درارزيابي كنترل وضعيت مرسوم،همه

بيماران نيازمند فناوري پيشرفته نيستند. چندين روش كلي مختلف براي تست كنترل وضعيتي مرسوم

وجود دارد كه هركدام نيازمند تجهيزات تكنيكي خاصي هستند واهداف خاصي رادنبال مي كنند. به

منظوركاهش دامنه اين بحث، دراين فصل توضيحات اين تست تنها به رايج ترين ابزارارزيابي

مرسوم مورداستفاده در امريكا يعني CDP محدود شده است. به طورخلاصه، تجهيزات نيروهاي

عمودي وافقي ايجادشده باپاها رابوسيله دوسطح نيروي مستقل كه فرد روي آن ايستاده راكشف مي

كنند. سطوح نيرومي توانند براي تبديل حركات چرخشي انگشتان پا به بالا يا پايين وهم چنين حركات

به عقب ياجلو،به منظورتحريك جابجايي مركزجرم فرد، به كارروند. حركات چرخشي نيزمي توانند

باحركاتي توسط خود فرد كه اطلاعات نادرستي از مچ پا رافراهم مي كند،تحريك شوند. محيط بينايي

نيزمي تواند باعث حركت شود،كه باحركات فرد يابه طورمستقل ازفعاليت فرد تحريك مي شود. دو

پروتكل اصلي آزمايش (كه بعدابحث مي شود) درارزيابي بيمار به كارمي روند. اولين پروتكل، تست

سازماندهي حسي (SOT)مي باشد كه درآن ازحركات سطح زمين ومحيط بينايي براي تحريك بيمار

استفاده مي شود. دردومين پروتكل،حركات انتقالي وچرخشي سطح حمايتي براي ايجاد حركات فرد

به كارمي رود، وآزمون كنترل حركتي (MCT) ناميده مي شود.

منبع :

ر#mce_temp_url#

ازطرف ديگر،روش هاي طراحي شده به منظور بيشتر مطالعه كنيد قطع عملكرد وستيبولاريكطرفه مثل لابيرنكتومي يا قطع عصب وستيبولار،ممكن است در اختلالات وستيبولارمحيطي كه ضايعه محدود به لابيرنت باشد، به كارروند. دراين موارد تشخيص اتولوژيك كامل ضرورت كمتري دارد. درعوض پزشك بايد مطمئن شودكه علت مشكل بيماراختلال عملكرد سيستم محيطي است وگوش پاتولوژيك نيز بايد به طورصحيح مشخص شود. علاوه براين بايد مشخص شودكه ماهيت اختلال لابيرنت محيطي، نوساني است يا اينكه به طورسريع پيشرفت مي كند به جاي اينكه به سادگي ناتواني جبران مركزي براي رفع يك ضايعه پايدار را بپذيريم. ازطرف ديگر، سرگيجه مداوم نشان دهنده جبران وستيبولار مركزي اوليه ضعيف يا عدم جبران به دنبال يك ضايعه وستيبولارپايدار مي باشد ودراين حالت احتمالا جراحي تخريبي ضروري نيست يا اينكه به طوركامل موثرنيست. خلاصه مفيدي درباره جديدترين ويژگي هاي درمان هاي دارويي وجراحي براي dizziness توسط Telian وWyatt فراهم شده است.برنامه هاي توانبخشي تعادل و وستيبولار درروند مديريتسرگيجه واختلال تعادل ممكن است به علت جبران ضعيف سيستم عصبي مركزي بعد ازهرگونه آسيب حاد به سيستم وستيبولار، حتي درصورت عدم وجود اختلال عملكرد پايدارلابيرنت وجود داشته باشد. علاوه براين برخي بيماران استراتژي هاي كنترل وضعيت ناهنجاري راتوسعه مي دهند كه درشرايط خاصي بي ثبات كننده يا آزاردهنده مي باشد. برنامه توانبخشي دهليزي اغلب براي اين افراد مفيد مي باشد. اين برنامه ها زماني كه مطابق با نيازهاي بيمار باشند وبه طورمناسب توسط يك درمانگرفيزيكي آموزش ديده نظارت شوند، بيشترين تاثيررا دارند.يافته هاي اخيردرباره فرآيند جبران مركزي براي ضايعات وستيبولارپيشنهاد مي كندكه اجتناب ازتحرك و وضعيت هاي بدني كه باعث تحريك سرگيجه مي شود وهم چنين فعاليت هاي پيشين تجويزشده براي تضعيف وستيبولار دراين بيماران، ممكن است نتايجي خلاف انتظار داشته باشد. به نظرمي رسد كه قرارگرفتن مكرردر معرض ناسازگاري هاي حسي ايجادشده باحركت، محرك بهبود يك ضايعه وستيبولارحاد مي باشد

منبع :

https://tehransafir.com/