تكنولوژي سمعك و محدوديت هاي آن

اولين نكته برجسته اين است كه كاهش ها در ابتدا و اغلب وبسايت براي فركانس آزمون KHz 4 ظاهر مي شود.اين اتفاق صورت مي گيرد ولو اينكه سروصداي كارخانه نساجي،پهن باند بوده و داراي انرژي در تمام فركانس ها باشد.براي تمام زمانهاي مواجهه،كاهش ها در KHz 4 بيشترين بود.اين ويژگي شنوايي سنجي يك ناچ (notch) KHz- 4 ناميده مي شود و معمولاً در بيماران با NIHL ديده مي شود. در نظر داشته باشيد كه ناچ ها مي توانند در بيماران بدون تاريخچه اي از مواجهه با سروصدا اتفاق بيفتد و مي افتد،بنابراين « ناچ » نبايد تشخيصي در نظر گرفته شود و نبايد آنرا يك ناچ « سروصدا » ناميد.يك ويژگي ثانويه اين است كه كاهش ها براي كارگران با زمانهاي طولاني مواجهه در KHz 4،بزرگتر بوده،اما بيشترين رشد در 15 تا 20 سال اول اتفاق مي افتد.به ياد داشته باشيد كه داده هاي شكل 2-18 در نتيجه يك مطالعه مقطعي است،يعني تمام داده ها در يك نقطه ي زماني جمع آوري شده است.در برخي موارد مشخص نيست كه آيا كارگران در معرض،براي 39-35 سال داراي شنوايي مشابهي با كارگراني كه در مدت زماني كمتري (مثلاً 15-10 سال) در اوايل مشغله ي خود هنگاميكه در كارخانه ي نساجي چوب كار كرده بودند براي همان مدت زمان مشابه است يا خير : يعني اطلاعات نمونه ها در يك نقطه زماني گذشته تر (قديمي تر) در دسترس نبوده و پيشرفت كاهش شنوايي براي هر فرد در نقاط زماني مختلف، به تصوير كشيده شده است.اما حتي با چنين محدوديتي،داده هاي گروهي به روشني نشان مي دهند كه كاهش شنوايي به سرعت براي مدت زماني مواجهه بيشتر از 20-15 سال افزايش مي يابد،اما براي مدت زمانهاي طولاني تر مواجهه كمتر تغيير مي يابد.

منبع :

https://tehransafir.com/

اديولوژيست بعدازگوش دادن به همه اين ها، خريد سمعك ويدكس عكس العمل هاي مختلف دررابطه با يك فرد، راگزارش مي كند. درعين حال اديولوژيست هم چنين متوجه شدكه تنها بوسيله گوش دادن، نقل غيرشفاهي ملاحظه ومراقبت، بيماران احساس اطمينان واعتماد نسبت به اين عكس العمل هاي شخصي كردند.زماني كه بيمار افكارخودش راشنيد، دراين صورت اوقادر خواهد بودكه موانعي كه خودش ايجادكرده رادرك كند وبنابراين توانايي بيشتري براي رسيدگي به آنها خواهد داشت.مرحله 4: من مشكل دارم، من نيازبه كمك دارم وكمك مي خواهم، ومن براي پذيرش كمك آماده امبيمار دراين مرحله به مااجازه مي دهدكه به طورواضح بدانيم كه هزينه هاي كم شنوايي خيلي زياداست، امامنافع حاصل ازعدم اقدام براي اين كارغيرقابل قبول است. بيماركاملا داشتن مشكل شنوايي اش راقبول كرده است. پذيرش هرمشكلي درزندگي يك پيش نيازاست، قبل ازاينكه براي حل مشكل كاري انجام شود واين موضوع به طوركامل ودقيق دربخش بعدي بحث شده است.درسراسراين پروسه Help-seeking، بيماران مجموعه اي ازعكس العمل هاي فيزيولوژيك براي زندگي با شنوايي آسيب ديده راتجربه مي كنند. دربخش زيربه تعدادي ازاين عكس العمل هاتوجه شده است. 
عكس العمل هاي رواني نسبت به كم شنوايياكثرافراد به عنوان بخشي ازپروسه افزايش سن، دچار درجاتي ازكم شنوايي مي شوند، اگرچه اين واقعيت تسلي اندكي براي بيماران مي باشد. بيماران اغلب براي مدت زمان 7سال ياحتي بيشترنيز، قبل ازاينكه آنهابه دنبال كمك براي مشكل شنوايي شان باشند، صبرمي كنند، وحتي پس ازآن نيز، همانطوركه قبلا ذكرشد، ملاقات اوليه اغلب به اصرار اعضاي خانواده مي باشد ونه به اين علت كه آنها خودشان براي جستجوي كمك آماده اند.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

مورد گفتگوي#1: " شماچگونه به اين سوالات پاسخ مي دهيد ؟" يك فعاليت مي تواند بحث درباره برخي نتايج بدست آمده توسط بررسي هاي 
فروش سمعك ويدكس نسبتاخوب اخيررا در برگيرد (پيوست43.1را ببينيد(. اين مورد توسط يك دانش آموز سخت شنواي كلاس 11 توسعه داده شده است وتوزيع آن توسط اديولوژيست آموزشي او حمايت شد. زماني كه آنها 64 دانش آموز راهنمايي كم شنوا رابررسي كردند، آنها پاسخ هاي جالب توجهي رابدست آوردند. اكثريت پاسخ دهندگان نشان دادند كه احساس مي كنند نسبت هم سالانشان متفاوت مي باشند و تقريبا نيمي از آنها احساس مي كردند كه آنها كمتراز فراد بدون كم شنوايي مي باشند.اين آيتم هاي بررسي مي توانند دريك زمان براي يك كودك (يايك گروه ازكودكان) مطرح شوند وبراي پيش بيني نتايج بررسي نيزبحث شود. آنها سپس مي توانند درمورد دليل موافقت يا عدم موافقت باپيش بيني هاي آنها بحث كنند. يك اديولوژيست با استفاده ازگوش دادن انعكاسي وپاسخ هاي غيرقضاوتي، ممكن است بتواند به كودكان وهم سالانشان براي بيان نگراني ها، ترديدها وسايرمسئوليت هاي تحميل شده به آنها كمك كنند؛ وبه گونه اي عمل كنند وعقايدشان رابيان كنند كه آنها بدانند كه دراين تجارب وعكس العمل هايشان تنها نيستند.براي بسياري ازكودكان وهم سالانشان راحت نيست كه بي پرده درمورد خود سخن بگويند، بنابراين اديولوژيست مي تواند بااستفاده ازبحث كردن درمورد پاسخ هاي ديگران اين بي ميلي طبيعي راكاهش دهد.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

هوشياري و خوابدرمرحله 1 و REM امواج ثبت ميگردند.در فروش سمعك فوناك مرحله 2 امواج متغير و بي ثبات هستند.در مرحله 3 ندرتا ديده ميشوند.در مرحله 4 امواج وجود ندارند.عوامل غير پاتولوژيكدر همه مراحل خواب احتمال كشف AMLR بيشتر ميشود اگر rate ارائه سيگنال كاهش يابد.دامنه Pa در خواب 50% يا بيشتر كاهش ميابد. در3 هفته اول پس از تولد نوزادان اغلب در مرحله REM هستند. AMLR بدون كاهش دامنه ثبت ميگردد.عوامل غير پاتولوژيكداروهاآرامبخش هاكلرال هيدرات (chloral hydrate)كاهش دامنه و افزايش زمان نهفتگي2 gr كلرال هيدرات سطح كشف پاسخ را 9-12 dB افزايش ميدهد.داروهاي روان درماني مثل لورازپام           افزايش زمان نهفتگي عوامل غير پاتولوژيكداروهاي بيهوشيAMLR , ALLR به عوامل بيهوشي حساس هستند.اثرات وابسته به دوزبدون اثر بر امواجتغيير دامنه و زمان نهفتگي (اغلب كاهش دامنه و افزايش زمان نهفتگي)فقدان تكرارپذيري امواجالكلنيكوتين.كاربردهاي بالينيارزيابي حساسيت شنواييمزاياي AMLR: دامنه نسبتا بزرگ Pa (دو برابر موج v) ارزيابي فركانس خاص ابزار ساده ثبت مثل ABR  معضلات:تداخلات حركتي و عضلانيتأثير خواب و داروهاPa به عنوان شاخص پاسخ به تحريك به كار ميرود٬ در 10 dB آستانه رفتاري صوت خالص ثبت ميشود.كاربردهاي بالينيارزيابي صحت عملكردي مسير شنوايي بالاتر از ساقه مغز و در موارد مشكوك به ضايعات تالاموكورتيكالارزيابي تشخيصي عصبيآناليز زمان نهفتگي و به ويژه دامنه Pa  با جايگاه هاي الكترودي مختلفهدف از آناليز شكل موج اثبات تقارن دامنه در ميان آرايش هاي الكتروديمثلا كاهش دامنه Pa  با الكترود لوب تمپورال راست يا چپ سازگار با ديس فانكشن اين ناحيهكاربردهاي بالينيالگوي ابنورمال:كاهش بيشتر از %50  دامنه دامنه كاهش يافته Pa  نسبت به دامنه موج  v ABRبه طور كلي آناليز AMLR مستلزم محاسبه زمان نهفتگي و مهمتر دامنه Pa با الكترود خط وسط و الكترودها در هر لوب تمپورال است. دامنه كاهش يافته ابنومال در آرايش الكترودي نيمكره اي صرف نظر از گوش تحريكي مربوط به ديس فانكشن شنوايي تالاموكورتيكال تفسير ميشود.اساس تفسير AMLR اختلاف دامنه بين نيمكره اي Pa است. كاربردهاي بالينيتومورهاي مغزي: كاهش يا فقدان امواجآلزايمر:  دامنه و زمان نهفتگي نرمال Pa فقدان و يا دامنه كاهش يافته Pb            نوروپاتي شنواييMLR به همزماني عصبي كمتر حساس است.كاشت حلزون

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d9%81%d9%88%d9%86%d8%a7%da%a9/

هميشه براي افراد ساده تر است كه در رابطه با گفتمان خريد سمعك اينترتون نوعي نمايش معناشناختي بسازند كه اين نمايش در باره ي چيزي باشد كه قبلا در باره ي آن آگاهي داشته باشند. هر چه افراد بيشتر در باره ي يك موضوع شناخت و آگاهي داشته باشند، ساده تر مي توانند به استنباط هاي پلي ( استنباط هايي كه دو جمله يا عبارت را به هم وصل مي كند) روي بياورند و بدين طريق هر جمله را به ساختار گسترده تر پيوند دهند. همچنين وقتي افراد اطلاعات جديدي را مي خوانند يا به آن گوش مي دهند نه تنها آن را با متني كه در حال پردازش است بلكه همچنين آن را با ساختارهاي شناختي كه از پيش در باره ي موضوع داشته اند پيوند مي دهند. به همين دليل است كه دوره هاي پيشرفته معمولا ساده تر از دوره هاي مقدماتي است. در دوره ي مقدماتي، دانش آموزان احتمالا در باره ي موضوعي كه در حال يادگيري آن هستند چيزهاي كمي مي دانند و به عبارتي اطلاعات كمي دارند و بدين ترتيب داراي پايه اي از شناخت نيستند كه به آنها در انسجام بخشيدن به نوع گفتماني كه در محيط آكادميك – خواندن ها و سخنراني ها- با آن برخورد مي كنند كمك كند. اين مشكل ناشي از اين واقعيت است كه مولفان كتاب ها و سخنرانان كلاس درس در آن موضوع داراي تخصص هستند و گفتمان هاي خود را بر مبناي دانش خود و نه دانش دانش آموز ارائه مي دهند. در مقابل در يك دوره ي پيشرفته، مطالب مربوطه ممكن است دشوار باشد زيرا در سطح پيشرفته ارائه مي شود اما دانش آموزان داراي پايه ي دانش وسيعي هستند كه به فرايند پردازش آنها قدرت مي بخشد و به همين دليا اين دوره آسانتر به نظر مي رسد. شما هم ممكن است داراي اين عقيده باشيد كه خواندن يك كتاب يا تماشا كردن يك برنامه ي تلويزيوني يكسان در زمان هاي مختلف ممكن است بينش هاي متفاوتي در شما ايجاد كند ( ولف 2007).  دانش كنوني و حالت ذهني شما ضرورتا استنباط ها و ارتباط هايي كه شما در باره ي پردازش هر گفتمان داريد را تحت تاثير قرار مي دهد.

منبع :

https://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d8%a7%db%8c%d9%86%d8%aa%d8%b1%d8%aa%d9%88%d9%86/

نيگل آخر همين هفته از مدرسه به خانه مي آيد. سايت دكتر ولدبيگي يك آماتور كامپيوتر ( منظور نيگل است) كه احتمالا كل زمان آخر هفته را به نشستن در كنار كامپيوتر اختصاص مي دهد.در اينجا تفكيك بديعي نيگل به عنوان مدلول آماتور كامپيوتر ( كه همان نيگل است) بيانگر نظر گوينده ي اين جملات در باره ي نيگل است. در مورد مشابه ديگر، فرض كنيد كه دوستتان جمله ي زير را به شما مي گويد:(28) داماد من جراح اعصاب است، لكن او واقعا انسان خوش طبعي است.استنباط شما در اين جمله مي تواند اينگونه باشد كه دوست شما بر اين باور است كه جراحان اعصاب انسان هاي خوش طبعي نيستند. در جاي ديگر اين كتاب ممكن است جمله اي به شكل جمله ي زير وجود داشته باشد:(29) جان براي تقبل نقش نمايندگي يك انتخاب خوب و مناسب است زيرا او واقعا آدم سرزنده، باروح و بانشاطي است.اگر شما قبل از خواندن اين جمله آگاهي لازم را ( در اين جمله، سرزنده و بانشاط بودن شرط نماينده شدن است) نداشته باشيد ممكن است اينگونه استنباط كنيد كه براي نماينده بودن بايد از سرزندگي و نشاط برخوردار بود. وانك و نوردمن (1990) بر اين باورند كه چنانچه فرد مطالبي ناشناخته و ناآشنا را بخواند نمي تواند چنين استنباط هايي را در خود بپروراند. اين نگران كننده است زيرا بر اين امر دلالت دارد دانش آمواني كه در باره ي مطالب ناآشنا مطالعه مي كنند ممكن است متن را به شكل عميق و ژرف نخوانند و اين امر مي تواند نوع استنباطي را كه در افزايش يادگيري آنها سهيم است را با مشكل مواجه سازد. همانطور كه در مثال ها نشان داده شد، بسياري از بحث هاي مرتبط با اين موضوع از بندهاي كوتاه در گفتمان استفاده مي كنند ( دو يا سه جمله). در حقيقت، ما معمولا در پردازش – خواندن يا شنيدن – بندها و عبارات طولاني گفتمان درگير هستيم: محاوره، سخنراني، برنامه ي تلويزيوني چهار يا پنج قسمتي و يا يك داستان 500 صفحه اي. در انجام دادن اين كار، ما به طور مستمر در حال ساختن يك بازنمايي معنايي از كل گفتمان هستيم. هر جمله ي جديدي با بازنمايي ذهني ما پيوند مي خورد. سادگي انجام اين كار مبتني بر ارتباط و پيوند برقرار كردن بين اطلاعات يا جملات اختصاصي داخل گفتمان به ساختار كل گفتمان است ( هيس، فاس و كارول 1995). بازنمايي معنا شناختي گفتمان زماني دشوار خواهد شد كه پيوستگي و ارتباط بين جملات و بندهاي گفتمان از دست خواننده خارج شود.  زماني كه در پايان كار، پردازش ما از گفتمان كامل شد جملاتي كه قبلا قادر به برقراري ارتباط بين آنها نبوديم بيشتر در ذهن ما تداعي مي گردند و همان جملات دشوار كمك بيشتري به ما در فهم معناشناختي گفتمان مي كنند. اين امر حتي در مورد واژه ها و كلماتي كه انسجام بخشي و برقراري ارتباط يا رابطه را در گفتمان دشوار مي سازد نيز صدق مي كند. كارنس، كوارت و يابون (1981) با استفاده از يك كار بازشناسي كاوش بصري اين موضوع را نشان دادند. براي مثال در جملات زير مشاركت كنندگان معتقد بودند كه اگر واژه ي دوربين عكاسي در يك بستر قابل پيش بيني ( همچون جمله ي شماره ي 30 الف) به كار مي رفت بهتر مي توانستند انسجام بخشي را در جمله به وجود آورند.

منبع :

https://tehransafir.com/

علائم TTS شامل پيرگوشي، احساس پربودن يا فشار فروش سمعك استاركي در گوش و احساس صحبت كردن با صداي خفه يا آهسته مي باشد. (Clark & Bohne,1999)اكثر مردم بعضي يا تمام اين علائم را بعد از شنيدن موسيقي با صداي بلند چه بصورت زنده يا از طريق هدفون،شركت در فعاليت هاي پرسروصدا مثل شليك با اسلحه ي گرم،يا شركت در وقايع ورزشي تجربه كرده اند. (Clark,1992) خوشبختانه مثل TTS، خودبخود، علائم معمولاً درمدت يك روز فروكش مي كند.براي مواجهه هايي كه توليد TTSهاي بزرگ مي كنن،تغيير ماكزيمم به اندازه نيم اوكتا و بزرگتر از فركانس مواجهه ديده مي شود : TTSهاي مشاهده شده بعد از مواجهه با شدت كمتر كه تنها TTS كوچك ايجاد مي كند،تمايل به نشان دادن نقاط ماكزيمم در فركانس مواجهه (فركانس تماس) دارند. هرچند كه تغيير « نيم اوكتاوي » از نوشته هاي Davis و همكارانش مشخص شده است براي توضيح چرايي وقوع آن،مي بايست منتظر پيشرفت هايي در درك مكانيك حلزون گوش مي ماند. در سطوح پايين تر تحريك صدا،واكنش غشاي پايه (قاعده اي)،تركيب مكانيك غيرفعال و فرآيندهاي فعال كمپلكس سلول مويي خارجي مي باشد.مواجهه ها (تماس ها) يي كه تنها توليد TTS هاي كوچك مي كنند،مربوط به آسيب هايي در مكانيزم فيدبك فعالOHC ها مي باشد.در مقابل،مواجهه هاي سطح بالا بطوركامل،فرآيند فعال را حذف كرده و واكنش حلزون گوش تنها بوسيله مكانيك غيرفعال مشخص مي شود.پاسخ مكانيكي غيرفعال (منفعل) حداكثر نيم اوكتاو بزرگتر از فركانس تماس مي باشد.همانطوركه حساسيت شنوايي بازيابي مي شود،تغيير آستانه ماكزيمم،به سمت فركانس مواجهه بازمي گردد.

همانطوريكه انتظار داريد،مواجهه هاي شديدتر باعث TTSبا شروع خريد سمعك ويدكس زودرس تر،رشد سريعتر نسبت به مواجهه در سطوح پايين و توليد ATS بزرگتر مي شود.براي مواجهه هاي كمتر از dB SPL 85 چندين ساعت براي شروع جمع آوري مقادير قابل اندازه گيري TTS طول مي كشد.در مقايسه،مواجهه در SPL dB120 براي حتي 5 دقيقه مي تواند منجر به بيش از dB 30TTS,  شود.پيام «  Take-Home» ديگر اين نمودار اين است كه ATS هميشه از سطح مواجهه كمتر است : يعني مواجهه هاي سروصدا نمي تواند باعث ATS شود كه SPL سروصدا را افزايش دهد.در نهايت اينكه به سناريوي بدترين احتمال اشاره مي كند.اگر سروصداي آزاردهنده در فركانس هايي متمركز شده باشد كه گوش انسان كمتر به آنها حساس است.ميزان ATS پايين تري مورد انتظار خواهد بود.يك مواجهه با يك باند صداي تمركزيافته در Hz 250 را در نظر بگيريد.بخاطر اينكه گوش در Hz 250 نسبت به Hz 4000 به اندازه dB 20 حساسيت كمتري دارد،مواجهه «مؤثر» مي بايست، SPL مواجهه را به ميزان dB 20 كاهش دهد. با مطالعه نمودار،يك صدا با  100 dB SPL در Hz 250 مي بايست به طور مؤثر dB 80 بوده و يك ATS با dB 34 توليد نمايد.مفهوم ATS،گيج كننده است.با داشتن ارزش ظاهري (اسمي) گفته مي شود كه در طول مواجهه با صدا،گوش به يك فعاليت جديد و كمتر و شرايط دائمي (پايدار) كه در آن فرآيندهاي تخريبي و بازسازي برابر هستند مي رسد.اگر شخصي با ATS از سروصدا دوري گزيند،حساسيت شنوايي اش به شرايط پيش از مواجهه بازمي گردد.الگوهاي نمونه اي از بازسازي ATS بعد از مواجهه با صدا در شكل B1-18 نشان داده شده است. براي سطوح پايين مواجهه،مواجهه هايي با زمان كوتاه و يا هردو،حد آستانه را تقريباً با زمان لگاريتمي بازسازي كرده و بعد از يك روز از مواجهه كامل مي شود (شكل  B1-18خط نقطه چين) براي مواجهه هاي شديدتر،TTS بزرگتر بوده و بازسازي با تأخير انجام مي شود،اما معمولاً در حدود يك هفته كامل مي شود.اگر مواجهه با صدا شديد باشد،حد آستانه بطوركامل بازسازي نمي شود؛يعني اينكه نمونه يك تغيير آستانه دائمي (PTS) را حفظ مي كند 

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

اين حالت درمورديك ضايعه يكطرفه ثابت همانند نتايج خريد سمعك ويدكس مشاهده شده بعد از يك دوره لابيرتنيت حاد يا نوروتيت وستيبولار،كاملا درست مي باشد. برخي بيماران با شكايت وستيبولار طولاني مدت به دنبال يك صدمه محيطي ممكن است به سادگي بابازداشتن آنها از تضعيف وستيبولار بهبود پيدا  كنند.مواجه شدن بابيماراني بادوره هاي شديد سرگيجه كه تاحالا چندين بار به پزشك مراجعه كرده وتلاش هاي دارودرماني مختلف اما بي نتيجه  براي آنها صورت گرفته است، غيرمعمول نيست. آنها افرادي هستند كه علائم سرگيجه آنها را ناتوان كرده واغلب اميدي به درمان ندارند. درصورتي كه درمان جراحي براي اين موارد مناسب  درنظر گرفته شود، پزشك بايد توجه داشته باشد كه يك جراحي ناموفق مي تواند نا اميدي وياس بيمار را نسبت به بيماري اش وحرفه پزشكي تشديد كند . آزمايشگر هوشيارآسيب پذيري اين گروه بيماران را تشخيص مي دهد وتلاش مي كند كه آنها را به سمت گزينه هاي جراحي موثروقطعي موجود راهنمايي كند، درحالي كه آنها را ازفعاليت هاي درماني بي اعتبار حمايت مي كند. بحث درباره جنبه هاي تكنيكي روش هاي جراحي موجود براي درمان سرگيجه فراتراز اين فصل است. اين اطلاعات دررفرنس هاي استاندارد موجود مي باشند.دربيشترموارد فرآيندجبران مركزي،علائم dizziness ناشي ازنقص درسيستم وستيبولارمحيطي راكاهش مي دهد؛ وصرف نظراز پايداربودن ضايعه يابا پيشرفت آهسته (مثل وستيبولارشوانوما)، اين كارصورت مي گيرد. ازطرف ديگر،اگرضايعه ناپايداراست يابه سرعت پيشرفت مي كند، تازماني كه ضايعه بادرمان جراحي يا دارويي ثابت نشود فرآيندجبران ممكن نيست. بيماري منيريك اختلال مهم ازنوع دوم مي باشد، دراين بيماري وضعيت گوش ممكن است بين حالت هاي عملكرد لابيرنت نرمال وعلائم دهليزي حلزوني دراماتيك نوسان داشته باشد. تلاش جراحي هاي سيستم وستيبولار درموارد ضايعات ناپايدار براين است كه يا ازطريق اصلاح نقصي كه باعث اختلال شده ويا ازطريق قطع عملكرد گوش پاتولوژيك، عملكردگوش داخلي راثابت كند.روش هاي جراحي مشخص تنها براي مواردتشخيصي خاص كاربرد دارند. برخي ازاين روش ها مثل انسداد كانال نيمدايره اي خلفي براي درمان سرگيجه خوش خيم حمله اي وضعيتي غيرقابل مهار يا روش حفره مياني (middle fossa) براي ترميم پارگي كانال نيمدايره اي فوقاني، كاملا به عنوان روش هاي موثرومنطقي پذيرفته شده اند. سايرروش هاي جراحي مخصوص بيماري هاي خاص مثل جراحي ساك آندولنفاتيك براي درمان بيماري منير، ترميم فيستول پري لنفاتيك دريچه گرد يا بيضي وكاهش فشار ميكرووسكولارعصب 8 ، هنوز بحث هايي را به دنبال دارند. همه روش هاي جراحي اين گروه به دليل داشتن ويژگي هاي يكسان داراي يك هدف مطلوب يعني اصلاح فرآيندپاتولوژيكي كه تشخيص داده شده، درحالي كه عملكرد سايربخش هاي گوش داخلي كه تحت تاثير بيماري قرارنگرفته اند حفظ شود، مي باشند. موفقيت دراين زمينه كاملا به تشخيص صحيح وانتخاب يك روش جراحي باكارايي ثابت وابسته است.

منبع :

https://tehransafir.com/%D8%B3%D9%85%D8%B9%DA%A9-%D9%88%DB%8C%D8%AF%DA%A9%D8%B3/

كانديد شدن براي كاشت حلزون بسيار نامطمئن تر فروش سمعك فوناك مي شود اگر قضيه احتمالي در عملكرد تمايز گفتاري پيش بيني شده فقط بر آستانه ي شنوايي استوار باشد. عدم اطمينان بيشتر شكل مي گيرد به اين دليل كه ممكن نيست به طور دقيق توانايي تمايز گفتاري را با سمعك هايي كه بر پايه ي آستانه ي شنوايي هستند پيش بيني كرد . براي بيماران بالغ با كم شنوايي پايدار (long – stanoling) نبايد اين مشكل به وجود آيد، زيرا ....بايد فرصت زيادي براي بيماران كه بايد سمعك بگيرد گذاشته شود تا با سمعك وفق شود و به بهترين كارايي ممكن برسيم و توانايي بازشناسي گفتار اندازه گيري شود .اين موقعيت مطبوع ممكن است هميشه قابل اجرا كردن نباشد اما حتي زماني كه قابل اجرا نيست هم امتحان كردن سمعك مي تواندقبل از كاشتن قابل اجرا باشد.درچه سطحي از كم شنوايي اديو لوژيست بايدتوانايي بازشناسي جملات را به صورت مجموعه ي باز اندازه گيري كند با اين هدف كه تشخيص دهد آيا فرد كانديد كاشت يا بايد به كلينيك كاشت مراجعه كند؟شكل 4 .8 اطلاعاتي را نشان مي دهد كه مي تواند به پاسخ اين سوال كمك كند.به وسيله ي مقايسه آماري توزيع امتيازات براي بيماران بزرگسالي كه كاشت حلزون شدند با توزيع امتيازات گفتاري مشابه افراد داراي سمعك با ميزان كم شنوايي هاي مختلف، مي تواند احتمال پيش گرفتن امتيازات پيش بيني شده ي افراد كاشت حلزون بر امتيازات پيش بيني شده ي افراد داراي سمعك برآورده شود.شكل 4 .8 همچنين نتايج محاسبه مشابه براي بچه هاي با كاشت  حلزون و سمعك را نيز نشان مي دهد . اين منحني بر اساس آزمايش الگوي گفتار بدلي (تقليدي) برابر IMSPAC به دست آمده است .اين منحني سازگار است با نتايج Bothyroyor كه بچه هاي كاشت حلزون شده به طور متوسط تقريباً به خوبي بچه هاي با آستانه ي شنوايي تون خالص بين محدوده ي 90 تا 99 دسي بل زماني كه از سمعك استفاده مي كنند كارايي دارند.بچه هاي كاشت حلزون شده كه اطلاعات آن ها در اين محاسبات استفاده شده است از نسخه ي اوليه ي كاشت استفاده مي كردند.اطلاعات IMSPAC چند قله اي كه در شكل 4 .8 نشان داده شده با چندين مطالعه ديگري كه در آن ها نيز از طرح پردازش چند قله اي استفاده شده است سازگار است .مثلاً بچه هايي كه قبل از كاشت حلزون كم شنوايي شان بيشتر از 100 dbHL است مي توان انتظار داشت كه با كاشت حلزون عملكرد بهتري خواهند داشت نسبت به اين كه از سمعك استفاده كنند.آنها همچنين با مطالعه كوچكي كه نتايج استفاده كودكان از سمعك را با نتايج كاربرد پيوند Clarion با پردازش CIS در كودكان مقايسه مي¬كند سازگار هستند. اين مطالعه نشان مي¬دهد كه در برد گفتارسنجي سمعك با ميانگين از دست دادن فركانس 71 دسي¬بل عملكرد بهتري از پيوند (ايمپلنت) داشت. در مقابل سمعك كودكان با ميانگين از دست دادن فركانس 88 دسي¬بل عملكرد اندكي بدتري نسبت به ايمپلنت در برقراري ارتباط كلامي داشت اما عملكرد كلي كودكان ايمپلنت شده در مجموع بهتر بود.احتمال بهبود روشي براي ارزيابي اين سوال است كه آيا ارزيابي ايمپلنت ضروري است؟ يك تصميم مهم ديگر ميزان بهبود مورد انتظار است. شكل 5-8 افزايش (يا كاهش) پيش¬بيني شده در رتبه شنوايي را در فردي كه پيوند انجام داده نشان مي¬دهد. اين منحني¬ها از همان داده¬هاي به كار رفته به تصاوير 3-8 و 4-8 محاسبه مي-شوند.

منبع :

ttps://tehransafir.com/%d8%b3%d9%85%d8%b9%da%a9-%d9%81%d9%88%d9%86%d8%a7%da%a9/